Gişeye yaklaştık, ingilizce konuşmaktan çekinen ancak baktı ki anlaşamayacağız konuşmaya başlayan sevgili Isabelle bize biletlerimizi kesiverdi. Sonra yanındaki çırağına ''hadi bunlarla sen ilgilen'' olduğunu tahmin ettiğimiz birşeyler söyledi. Şirin kız önde biz arkasında eve doğru koşar adım gitmeye başladık. Meğer kızcağız hazırlık yapmak için koşuyormuş. Yabancılar için bant kaydı dinletiyorlar anlatmak yerine. Bizi girişte bir yere oturttu ve dinlemeye başladık. Fakat anlamak ne mümkün. Kayıt o kadar kötü ki, sanırım ses sistemide artık isyanlarda. O kısmı anlamadan başka bir odaya geçtik. Aynı eziyeti orada da gördükten sonra yandaki odaya girdik. Yandaki oda dediğim yer bambudan yapılmış bir devin eteğinin altı - ki bunu başka bir odaya geçerken koridor olarak kullanıyorlar- idi. Orada dinlememiz gereken ses kaydı, makinenin ''benden bu kadar'' demesi sonucunda dinlenememiş olup neden o eteğin altında bulunduğumuzu da anlamadık. Bundan dolayı sürekli koşuşturan ve özür dileyen ''şirin kız'' bizi tekrar başka bir odaya aldı. Burada bir video izleyeceğimizi el, kol hareketleriyle bize anlattıktan sonra oturup beklemeye başladık. Aradan biraz zaman geçti, ama herhangi bir gelişme yok. Sonra birden video başladı ama bu seferde ekrandaki görüntünün yarısı yok. Kız yine çok özür diledi, istersek paramızı iade edebileceklerini bir şekilde bize ifade etti, cihazlar bozulmuş. Son bir oda ve bahçe kalmış gezelim bari dedik, kızın emeğine yazık o kadar koştu bizim için :) Aynı sorunları tabiki orada da yaşadık. Son girdiğimiz odada izlediğimiz videodan anladığım; Avrupa'da bazı ülkelerde, belli bir tarihte bu devlerle ilgili festivaller yapıyorlar -söz konusu kahramanlardan biri Goliath- ve delicesine eğleniyorlar. Ama neden? İşte bunların cevabı sanırım o izleyemediğimiz ve dinleyemediğimiz, videolar ve ses kayıtlarında saklı kaldı. Neyse, bir festival zamanına denk gelirsek belki o zaman daha iyi anlarız.
Oooof oof turist olmakda zor yahu!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder