Bir süredir yazmadığım için biriken konuları hangi sıra ile yazacağımı şaşırdım. Ama bir yerden başlamak gerektiğini düşünüyorum. Bu sebepten birikmiş konuları bir kenara koyup önceliği çocukluktan gelen bir dosta vermeyi uygun gördüm.
Hepimiz bilirizki dost dediğimiz şey zor bulunur, kaybedilen dostluklar da epey koyar. Heleki çocukluktan gelen dostluklar daha bir başka olur. Beraber büyürsünüz, bir sürü şey paylaşırsınız, dershane, sınav derken başka şehirlerde üniversite kazanmalar ve sonra gün gelir yollar ayrılır. Görüşmeye çabalarsınız, kasarsınız ama zamanla bir yerde tıkanır. Sonra eşe - dosta, çocuklara anlatılır yeri geldikçe anılar. Ne güzeldi o günler dersiniz.
İşte böyle bir dost yeniden giriverdi hayatıma. Seneleri saymayı, hesap yapmayı planlamıyorum. Ortaokuldan bu yana epey zaman geçmiş olmalı :)
Özlemişim, Özlem'mişim, Özlemişiz, Özleriz....
Özlem......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder